Wiele kobiet poszukuje odpowiedzi na pytanie „Jak pozbyć się cellulitu”. W tym artykule udzielamy wskazówek na skuteczne poskromienie cellulitu
Czym jest cellulit?
Na początek garść informacji. Cellulit to przerost komórek tłuszczowych – adypocytów, spowodowany przewagą syntezy kwasów tłuszczowych w stosunku do ich rozkładu czyli lipolizy. To nieprawidłowe rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, występuje razem z obrzękowo-włóknistymi zmianami tkanki podskórnej. Efektem jest nierówna i pofałdowana powierzchnia skóry m. in. ud, bioder, kolan, pośladków i ramion. Dawniej uważano, że przypadłość ta jest związana z otyłością, dziś wiadomo, że cellulit występuje zarówno u osób z nadwagą, jak również u tych szczupłych.
Skąd się bierze cellulit?
Cellulit jest wynikiem zaburzenia równowagi w naszym organizmie.
Obecne tempo życia, wysoko przetworzona żywność, brak ruchu sprzyjają powstawaniu i pogłębianiu cellulitu. Dziś wiadomo, że cellulit to nie tylko defekt kosmetyczny. Na jego powstanie składa się szereg zaburzeń.
Kogo dotyczy problem cellulitu?
Cellulit dotyczy przede wszystkim kobiet. Może pojawiać się u nich w różnych okresach życia: w okresie dojrzewania, w ciąży oraz krótko przed menopauzą.
Tłuszcz odkładający się w tkance podskórnej przez ucisk na naczynia krwionośne (gorsze natlenienie i odżywienie komórek) i limfatyczne (nie odprowadza się toksyn z komórek) może powodować różne inne dolegliwości.
Za powstawanie cellulitu odpowiedzialnych jest kilka czynników. Po pierwsze hormony. Jak już wspomniano, cellulit najchętniej atakuje kobiety w czasie dojrzewania, w ciąży i przed menopauzą. A to dlatego, że do powstawania „skórki pomarańczowej” najbardziej przyczyniają się żeńskie hormony estrogeny, a ściśle mówiąc ich zbyt wysoki poziom w stosunku do progesteronu.
Cellulit u mężczyzn zdarza się sporadycznie. Sprzyjają mu, jak już powiedziano, estrogeny, które mają też wpływ na elastyczność i charakterystyczną dla kobiet strukturę tkanki łącznej. U mężczyzn włókna kolagenu i elastyny układają się jak siateczka i mocno podtrzymują komórki tłuszczowe oraz naczynia krwionośne. Natomiast u kobiet kolagen i elastyna układają się równolegle, dzięki temu tkanka łączna kobiet jest bardziej elastyczna i rozciągliwa i jest w stanie pomieścić dziecko w czasie ciąży. Z jednej strony to wielka zaleta, ale z drugiej po porodzie może przysporzyć problemów. Pozbijane w twarde grudki komórki tłuszczowe mogą łatwo przesuwać się między włóknami kolagenu i elastyny, deformując tkankę łączną, która stopniowo twardnieje i traci elastyczność. Stwardnienia te mogą uciskać na zakończenia nerwowe w skórze, dlatego cellulit w zaawansowanym stopniu może powodować ból.
Kolejna sprawa to mikro-krążenie. Estrogeny wpływają również na zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych. Płyn fizjologiczny przenika z krwi do tkanek i gromadzi się w przestrzeniach międzykomórkowych, powodując obrzęki, tak częste podczas menstruacji. Obrzęknięte tkanki uciskają na naczynia krwionośne, powodując zaburzenie mikro krążenia w skórze i tkance podskórnej, a to z kolei powoduje niedokrwienie komórek tłuszczowych. Z braku tlenu i składników odżywczych wytwarzają one i gromadzą w swym wnętrzu substancje toksyczne. Tak więc adypocyty mogą zwiększać swe rozmiary nie tylko gromadząc tłuszcz, ale również toksyczne odpady metaboliczne. Dlatego właśnie początki „skórki pomarańczowej” mogą pojawiać się już u młodych, szczupłych dziewczyn.
Inne przyczyny powstawania cellulitu: zaburzenia układu trawiennego (zaparcia, nieprawidłowe odżywianie, otyłość), nieprawidłowe funkcjonowanie tzw. „pompy mięśniowej” i tkanki łącznej (prowadzenie siedzącego trybu życia), zaburzenia układu nerwowego (depresja, stresy, przemęczenie), zaburzenia układu krążenia, zaburzenia hormonalne, uwarunkowania genetyczne, niedotlenienie (długotrwałe przebywanie w niewietrzonych, zadymionych pomieszczeniach), przyjmowanie środków antykoncepcyjnych, ciąża, nadużywanie używek (alkohol, kawa, papierosy).
Jak się pozbyć cellulitu?
Nie ma jednego produktu, którego jedzenie pozwoli skutecznie wygrać z cellulitem. Jednak właściwie ułożona dieta nie tylko zapobiega, ale i częściowo może też pomóc pozbyć się tej przypadłości. Produkty spożywcze powinny być tak dobrane aby:
– zawierały kwasy tłuszczowe z rodziny Omega, głównie zaś kwasy omega 3,
-były bogate w błonnik,
– nie były nadmiernie solone, gdyż sól zatrzymując wodę powodując obrzęki.
Kwasy tłuszczowe omega-3 uwzględniają krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe: kwas alfa-linolenowy (znajdujący się w źródłach roślinnych: olej sojowy, rzepakowy, lniany) oraz długołańcuchowe: kwas eikozapentaenowy (EPA) oraz dokozaheksaenowy (DHA), których głównymi źródłami są oleje pochodzące z ryb (makrela, łosoś, tuńczyk, sardynka, śledź). Wspomniane kwasy tłuszczowe nie dość, że zapobiegają powstawaniu efektu ,,pomarańczowej skórki” to jeszcze zmniejszają stężenie trójglicerydów, hamują powstawanie zakrzepów w naczyniach wieńcowych i mózgowych, obniżają ciśnienie krwi, zapobiegają arytmii serca. Według najnowszych badań, kwasy tłuszczowe omega-3 wspomagają także funkcje mózgu, mogą chronić przed choroba Alzheimera, leczyć depresję oraz pomagać dzieciom dotkniętym dysleksją, dyspraksją oraz ADHD. Dla osób regularnie ćwiczących, kwasy omega-3 zwiększają dostarczanie tlenu do mięśni oraz zwiększają wydolność tlenową. Przyspieszają także regenerację i redukują stany zapalne oraz sztywność stawów. Kwasy omega 3 znajdziemy m.in w łososiu, śledziu, orzechach włoskich, oleju lnianym.
Kolejnym super produktem jest błonnik. Mamy dwa rodzaje błonnika-rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Większość roślin zawiera obie formy, jednak ich proporcje mogą się różnic.
Rola błonnika w walce z cellulitem
Błonnik nierozpuszczalny w wodzie (celuloza, niektóre hemicelulozy, ligniny) ma istotny wpływ na prace przewodu pokarmowego. Substancja ta: pobudza funkcje żucia, wydzielania śliny działającej ochronnie na zęby, wykazuje zdolność wiązania wody, buforują i wiąże nadmiar kwasu solnego w żołądku, wpływa na wydzielanie hormonów przewodu pokarmowego (gastryny), zwiększa objętość treści pokarmowej w jelicie cienkim (przez wiązanie wody), wpływa na zwiększone wydzielanie soków trawiennych, pobudza ukrwienie jelit, przez mechaniczne drażnienie ścian jelita grubego wpływa na jego peryslaktykę, chroni przed zaparciami, uchyłkowatością jelit, polipami, żylakami i chorobą nowotworową, zmniejsza wartość energetyczna diety oraz daje uczucie sytości. Dobrymi źródłami nierozpuszczalnego błonnika są: żywność pełnoziarnista, otręby z pszenicy, kukurydzy, jęczmienia, orzechy, skórka ziemniaków, nasiona (dyni, słonecznika, sezamu), warzywa, takie jak kalafior, kapusta pekińska, szpinak, pomidory, niektóre owoce w tym maliny, agrest, kiwi, awokado, banany
Błonnik pokarmowy rozpuszczalny w wodzie (pektyny, gumy, śluzy roślinne, niektóre hemicelulozy) znajduje się w największych ilościach w suchych nasionach roślin strączkowych, w niektórych owocach i warzywach. Błonnik ten: prawie w całości ulega degradacji bakteryjnej w jelicie grubym (jest pożywka dla bakterii), dzięki mechanizmowi namnażania powoduje rozluźnienie masy kałowej, pęcznieje w środowisku wodnym jelita cienkiego, tworzy żele o dużej lepkości, zwiększa gęstość treści pokarmowej, zwalnia czas pasażu (skuteczny w leczeniu biegunki), ma zdolność wychwytywania toksycznych związków (toksyn bakteryjnych, jonów metali ciężkich), zapobiega ich wchłanianiu przez jelito- działa odtruwająco, odgrywa dużą role w zaburzeniach gospodarki lipidowej (zmniejsza stężenie cholesterolu-przyspiesza jego wydalanie z kałem, wiąże znaczne ilości kwasów żółciowych, zwiększa wydalanie tłuszczów ze stolcem, opóźnia wchłanianie trójglicerydów), powoduje zwolnienie wchłaniania glukozy. Najlepsze źródła tego błonnika to: rośliny strączkowe (fasola, soja), owies, niektóre owoce i soki owoce (śliwki, banany, miąższ jabłek i gruszek, morele, brzoskwinie), niektóre warzywa takich jak brokuły, marchew, karczoch, brukselka, kalarepa, pasternak), bulwy korzeni i warzyw korzeniowych, takich jak słodkie ziemniaki i cebula (skórki są źródła błonnika nierozpuszczalnego), łuski nasion babki płesznik (babka śródziemnomorska).
Czy unikanie soli w walce z cellulitem ma sens?
Wiele kobiet w obawie przed cellulitem eliminuje całkowicie sól z diety, tymczasem sód jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w: regulowaniu ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych, utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowego (działa alkalizujące), ochronie organizmu przed nadmierna utrata wody (8g sodu zatrzymuje 1 litr wody), utrzymywaniu sprawności mięśni i nerwów, regulacji aktywnego transportu składników pokarmowych (witamin, aminokwasów, cukrów).
Zapotrzebowanie na sód zależy od wieku, aktywności fizycznej, temperatury otoczenia, wilgotności powietrza. Znacznie większej zapotrzebowanie na sód będzie wtedy, gdy dochodzi do nadmiernego pocenia się. Zgodnie z zaleceniami IŻŻ dobowa podaż soli kuchennej dla osób dorosłych nie powinna być większa niż 5-6g.
Oczywiście najważniejsze jest to, aby postawić na dobrze zbilansowaną i zdrową dietę.
Zobacz także artykuł nt. dieta dukana
Sprawdź najpopularniejsze tabletki na odchudzanie
Brak komentarzy